Wie pijn heeft denkt nog te vaak dat rust de enige remedie is. Terwijl bewegen vaak minstens even effectief kan zijn, zeker in het geval van chronische pijn. Gemakkelijk gezegd, maar wie te maken krijgt met (chronische) pijn komt nauwelijks of niet meer aan sporten toe. Voor velen is wandelen dan nog één van de weinige vormen van intensieve beweging die ze aankunnen. Daarenboven is het laagdrempelig, kan je het overal doen en kost het je bijna geen geld. Wandelen versterkt de spieren en botten, waardoor de kans op osteoporose (botontkalking) aanzienlijk vermindert. Het is ook goed voor hart en bloedvaten, de longen en de hersenen. Daarnaast verkleint het de kans aanzienlijk op bepaalde soorten kankers. Kortom, het is gezond en zeker een goede vorm van beweging voor chronische pijnpatiënten.
Eerst en vooral dient men een onderscheid te maken tussen acute en chronische pijn. Bij acute pijn verkrampen de spieren, een spontane reactie die ervoor zorgt dat we minder gaan bewegen om pijn te voorkomen. Deze redenering wordt bij chronische pijn vaak verder doorgetrokken, waardoor patiënten verkeerdelijk denken dat ze best zo weinig mogelijk bewegen om nog meer pijn te voorkomen. Of bang zijn om nog meer “schade” aan te richten. Terwijl ze eigenlijk net het omgekeerde moeten doen en wel bewegen.
Waarom beweging juist zo belangrijk is? Daar zijn verschillende redenen voor. Door te bewegen krijgen de spieren meer doorbloeding en zal het bewegen minder pijnlijk worden. Beweging heeft ook een zeer positieve invloed op de hersenen en zal heel wat circuits die door de pijn geblokkeerd waren terug activeren. De hersenen moeten als het ware terug ‘leren’ dat bewegen niet gelijk staat met pijn. Die juiste communicatie terug op gang brengen wordt juist bevorderd door te bewegen. Dat is een boodschap die veel mensen nog tegenstrijdig ervaren. Vast staat dat bewegen bij bv. lage rugpijn de enige effectieve manier is om opnieuw te kunnen functioneren ondanks de pijn.
Prof. Nathalie Roussel in Prikkel : Bewegen is de meest heilzame therapie
Naast de fysieke voordelen van het wandelen, heb je ook de mentale voordelen. Mensen met chronische pijn hebben ook vaak te kampen met negatieve gevoelens. Slecht slapen, angst om nog meer pijn te hebben,… Wat ervoor zorgt dat je in een vicieuze cirkel terecht komt waar maar geen einde lijkt aan te komen. Hier komt de belangrijke factor van de natuur in beeld. Tijdens het stappen krijg je constant nieuwe indrukken te verwerken, in combinatie met de pijnstillende factor van bewegen zorgt dit ervoor dat de pijn even naar de achtergrond wordt geduwd. Een uur in de natuur kan wonderen doen. Het is belangrijk dat dit wel op een gezonde, gedoseerde manier gebeurd. Daarnaast dient men steeds de voorgestelde therapie van artsen of therapeuten blijven volgen.
Het is belangrijk om te zoeken naar bewegingsvormen die zinvol zijn voor de patiënt. Niemand doet graag oefeningen naast zijn bed. Door beweging te integreren in de dagelijkse activiteiten zal de therapietrouw veel groter zijn. Alle vormen van beweging zijn goed. Zeker wandelen, fietsen en zwemmen. Zolang ze maar goed gedoseerd gebeuren. Het belangrijkste is dat de patiënt ook in het dagelijkse leven blijft bewegen en zich niet beperkt tot wat oefeningen bij de kinesitherapeut. Meer bewegen is noodzakelijk, maar het spreekt voor zich dat men dit gedoseerd en aangepast aan de patiënt moet aanpakken.
Prof. Nathalie Roussel in Prikkel : Bewegen is de meest heilzame therapie
